Het huis van Virginia Woolf!

In mijn familie zijn we gewend om regelmatig huizen te bezoeken waar beroemde schrijvers gewoond en gewerkt hebben. Zo zijn we al eens naar Agatha Christie's huis geweest, hebben we het huis van de Bronte-zussen bezocht, en heb ik al eens een foto mogen nemen van het (piepkleine!) tafeltje waaraan Jane Austen zat toen ze Pride and Prejudice pende. En dit keer was het tijd voor het plattelandshuis van Virginia Woolf!

Vanaf de zijkant. Mijn zus en
moeder lopen net naar het hek
op deze foto.

Het hoofdgebouw. Je kunt het op deze foto niet zien, maar de tuin rond dit huis is werkelijk gigantisch. De familie bezat ook een huis in Londen, maar hier kwam Virginia om te relaxen en zich aan het schrijven te wijden - daar kreeg ze in de stad de rust niet voor. Heel gaaf is trouwens dat je een studio kunt huren op dit landgoed die grenst aan Virginia's privé-slaapkamer. En zo duur is het niet eens; in het laagseizoen vragen ze maar 320 pond voor een week! Zo krijgt men wel de nodige inspiratie om een nieuw boek te beginnen, lijkt me. De studio is voor twee personen en de tuin staat geheel tot je beschikking. Alleen al de gedachte om hier eens een weekje te zitten geeft me inspiratie :)

Maar het huis zelf is niet waar Virginia al haar boeken schreef. Omdat het hele dorp de hele dag door langskwam voor thee en gezelligheid maakte ze er een gewoonte van om zich af te zonderen in haar tuinhuisje (dat bekend stond als The Writing Room). Zo zag dit er van de binnenkant uit. Met het echte bureau er nog in!
Je kunt het nu door het raam niet zo goed zien omdat het buiten zo zonnig is, maar ze had een adembenemend uitzicht over de heuvels van Sussex. Niemand stoorde haar als ze hier was, want iedereen wist dat dit haar plek was om rust te zoeken. 's Ochtends en 's middags kwam haar man haar iets te eten en drinken brengen, maar ook dan sprak hij niet tegen haar zodat hij haar niet uit haar concentratie zou halen.
Leonard Woolf en zij richtten in 1917 Hogarth Press op zodat ze haar werk en dat van andere, vernieuwende auteurs konden publiceren. De 'grote jongens' waren nog niet klaar voor hun andere schrijfstijl. Zonder Hogarth Press hadden we nooit Virginia's boeken kunnen lezen, maar ook bijvoorbeeld T.S. Eliot's The Waste Land niet!

Tegenwoordig ziet het tuinhuisje er van de buitenkant zo uit. De voorkant is modern, maar het interieur is nog wel zoals vroeger.

In de winter was het te koud om in de tuin te schrijven, dus dan trok Virginia zich terug in haar eigen slaapkamer om bij de haard te kruipen en daar met een gemakkelijke stoel te zitten en een plank op haar knieën (de zogenaamde kneeboard) zodat ze een soort bureautje had om aan te schrijven. De originele haard zie je op de foto. En je kunt ook zien hoeveel boeken ze in haar kamer had staan. Ze hield zeker niet alleen van schrijven, maar ook van lezen! Ik denk dat dat eigenlijk wel voor de meeste schrijvers geldt - als ik in mijn jeugd niet al die geweldige boeken had gelezen, had ik waarschijnlijk ook nooit de drang gevoeld ze zelf te gaan schrijven :)