vrijdag 22 januari 2016

Schrijftips!

Een tijdje geleden heb ik met Chinouk Thijssen gevlogt over, onder andere, schrijftips. Maar eigenlijk gingen we er tijdens die video vanuit dat mensen al begonnen waren aan een project en wilden weten hoe ze het op de beste manier konden aanpakken. De laatste tijd bereiken mij echter steeds vaker vragen van mensen die willen weten hoe ze überhaupt moeten beginnen, en dat zette me aan het denken... want ik kan me helemaal niet voorstellen hoe het is als je een verhaal wilt vertellen maar niet weet hoe! Dat is me domweg nog nooit gebeurd. Dus ging ik eens heel diep nadenken over de basis van een goed verhaal en hoe je dat op poten zet...

1. In wat voor wereld speelt het verhaal zich af? Is het fantasy? Zo ja, hoe ziet je wereld eruit? Heb je ook een landkaartje (een van mijn persoonlijke favorieten)? Zo nee, is het een hedendaags verhaal of een historische setting? Of misschien wel futuristisch? En in welk land speelt het zich af?
2. Wie zijn je hoofdpersonen? Wat beweegt ze? Wat drijft ze? Met wie zijn ze bevriend? En wat voor invloed heeft de wereld waarin ze leven op hun gemoedstoestand?
3. Wat maken ze mee? Wat is hun hindernis in jouw verhaal? Welke ontwikkeling maken ze door naar aanleiding van hetgene ze overkomt?
4. Als je romantiek in je verhaal wilt stoppen: wat is de basis van de aantrekkingskracht tussen je hoofdpersonen? Is het een gedeelde passie? Een oude vriendschap? Een mysterie dat een van de personen omhult? Een obsessie? Een haat-liefdeverhouding? Een onmogelijke liefde?

Als je deze vier vragen allemaal goed hebt doordacht en hier aantekeningen over hebt gemaakt, dan lijkt het me niet zo moeilijk om met je eerste hoofdstuk te beginnen :) Maar laat het me vooral weten als hier iets aan ontbreekt! Zelf bevolken mijn hoofdpersonen dag en nacht mijn gedachten, dus ik hoef hier niet eens over na te denken... ik hoef ze er alleen maar uit te laten!

zaterdag 16 januari 2016

YA Book Bash 2016!

Okee, een van mijn goede voornemens voor 2016 is om eindelijk weer eens wat meer met mijn blog te doen. After all, hoe lang duurt het nou om af en toe eens iets neer te pennen/typen over wat ik allemaal met boeken heb gedaan in een bepaalde week? Zo had ik vorige week bijvoorbeeld kunnen vertellen dat ik al 8 keigoede reviews heb gekregen voor mijn nieuwe boek Het laatste licht, waaronder 1 van 4 sterren van een Hebban-recensent, maar ik had het te druk met boeken schrijven ;) (daar heb ik wel vaker last van...)

Dus nu maar even wat anders! Gisteren was ik bij de Book Bash van Storm Publishers en dat was helemaal geweldig! Natuurlijk was alles mooi winters aangekleed (want de subtitel luidde: Winter Storm) en ik was 1 van de juryleden die manuscripten hadden beoordeeld voor de YA schrijfwedstrijd. Tot mijn grote plezier won Mascha Schoonakker deze wedstrijd. Ik heb al eerder verhalen van haar gelezen en daar was ik altijd diep van onder de indruk. Ik ga er zelfs 1 vertalen naar het Engels voor een bundel die ik in 2016 in de VS wil uitbrengen om eens wat meer aandacht voor ons Dutchies in het buitenland te genereren. Mascha wint een uitgeefcontract bij Storm Publishers en haar boek wordt daarmee ook in het buitenland gelanceerd (Storm geeft alles in twee talen uit en is ook actief in het verkopen van rechten in andere talen dan Nederlands en Engels).

Daarna was het tijd voor een muziekbingo en gekke momenten bij de photo wall! Heb heel erg van deze avond genoten :)





woensdag 6 januari 2016

Croeso i Cymru: mijn bezoek aan Wales, de locatie voor 'Het laatste licht'

So, I did it again - I went to one of my book places! In this case, it's for 'Het laatste licht', a book set in the beautiful Welsh town of Penmaenmawr.
Moira joins her Wicca-practising sister Tabby when she wants to do a Halloween ritual at the ancient stone circle in the hills behind their village. Little does she know that this will transport her to a magical land and she'll go back to that land in her dreams every night. Why does the mysterious boy named Hayko need her help, and will she be able to stop herself from falling for him? After all, he doesn't really exist - or does he?

Welcome to Wales!

As you may have noticed, the title of this blog post had some weird, non-English words. That's because people in Wales, besides English, also speak Welsh, an ancient Celtic language. Croeso i Cymru means 'welcome in Wales' and is pronounced kroy-so ih koom-ree. As you can see on the welcoming sign for Penmaenmawr, the road signs are bilingual.

Moira, the main character, works in a small hotel in town called the Gladstone. This is what it looks like from the outside:



And this is what it looks like on the inside:


This is the town station, where Moira had an accident one year ago:



And this is what I imagined Moira's house to look like. The only thing that's not there is a garage, otherwise it's pretty much the house I had in mind!



This is Penmaenmawr Promenade and the beach. It's high tide in this photo, so you can't actually see the sand!

Walk to the Stone Circle!

Walking around town was fun and all, but my bigger plan had always been to visit the stone circle I used in my story! So, off we went (I dragged my sister, or rather, she dragged ME as the climb got steeper and steeper :).

We walked all the way uphill via Mountain Lane and only found out we could have driven that bit up when we got to a parking lot, haha! After that, there was still a brisk walk ahead. When we got to this milestone, at least we knew we were on the right track (though, to be fair, we did get lost once).


After that, we went higher,
and higher,
and higher still, (you can see my sister and the stones sticking out in the distance)

until we were there! :)
(me, completely exhausted)

(my sister, looking way fitter)

Invoking the magic...


Here I am, sitting at the exact spot where I imagined Moira to be sitting while doing the ritual. Of course, in the book I have three people (Moira, her sister Tabby, and her brother Dai) forming a circle within the circle.


... isn't the view just amazing? :)

And all the way down, we could see Penmaenmawr. I can't believe we walked all the way up here! My knees were still suffering after a few days. But it was totally worth it :D